“ลูก” คือผลลัพธ์จากความรักของพ่อและแม่ที่หลอมรวมเข้าด้วยกัน เปรียบเสมือนเป็นจิ๊กซอว์แห่งชีวิตที่ค่อยๆ สร้าง ค่อยๆ เติมเต็ม คำว่า “ครอบครัว” ให้สมบูรณ์แบบ เพียงแต่ความสมบูรณ์แบบนี้ อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกครอบครัว หากครอบครัวนั้นประสบปัญหา “ภาวะการมีบุตรยาก” ซึ่งนับเป็นปัญหาสำคัญ ที่ทำให้ชีวิต “คู่” สั่นคลอน และคงจะดีไม่น้อยหากหลายๆครอบครัว จะพบกับความสุขสมหวัง เช่นเดียวกับ ครอบครัวคุณต้อง พุทธชาติ ศรีชนรัตน์ หนึ่งในครอบครัวที่ประสบความสำเร็จในการปัญหา ”ภาวะการมีบุตรยาก”
คุณต้อง เล่าให้ฟังว่า “ตั้งแต่เริ่มโตเป็นสาว ในการมีรอบเดือนแต่ละครั้งจะมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงมาโดยตลอด แต่คิดว่าอาการปวดดังกล่าวเป็นเรื่องปกติของผู้หญิงทุกคนก็ไม่ได้ใส่ใจ ประกอบกับตนเองเป็นนักกีฬาด้วย เมื่อได้เล่นกีฬาก็ทำให้ลืมอาการปวดนั้นไป
“พอแต่งงานตอนอายุ 29 ปี ก็วางแผนที่จะมีลูกทันที แต่หลังจากที่พยายามด้วยวิธีธรรมชาติ ตลอดจนรักษาด้วยเทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์หลายวิธี ไม่ว่าจะเป็นการผสมเทียมฉีดเชื้อ 14 ครั้ง, ทำเด็กหลอดแก้ว 5 ครั้ง, ผ่านการผ่าตัดส่องกล้อง 2 ครั้ง รวมทั้งการตระเวนไปรักษาตามที่ต่างๆ มาแล้วมากมาย ทั้งทานยาไทยโบราณ, สมุนไพรจีน ที่แม้รสชาติจะเป็นอย่างไรก็ไม่หวั่น ยอมทำทุกอย่าง
“ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ทำการรักษา ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่รอคอย เจ็บตัว และเสียค่าใช้จ่ายในการรักษาไปมากมาย แต่ทุกอย่างต่างเกิดขึ้นอยู่บนพื้นฐานแห่งความหวัง...ว่าสักวันเราต้องมีลูก แต่สุดท้าย....ก็ต้องผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า จนเริ่มหมดกำลังใจและหมดหวัง จนคิดว่า คำว่า “ลูก” คงเป็นฝันไปสำหรับตัวเอง...จนกระทั่งได้มารับการรักษากับ “คุณหมอประทีป”
“จำได้ว่าก่อนที่จะเข้ารับการรักษากับคุณหมอประทีป ได้นำแฟ้มประวัติของตัวเองให้คุณหมอประทีปดูประวัติการรักษาที่ผ่านมา 5 ปีเต็ม เมื่อได้รับการตรวจร่างกาย ได้พูดกับคุณหมอว่า คุณหมอเป็นที่พึ่งสุดท้ายของต้องนะคะ นอกจากคุณหมอประทีปแล้ว ไม่ทราบว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรในอนาคต “ต้อง” คงไม่ไปรักษาที่ไหนอีกแล้ว นอกจากพึ่งวิธีการอุ้มบุญ ซึ่งคุณหมอแจ้งว่าต้องเตรียมตัวผ่าตัดผ่านกล้องอีกครั้งหนึ่ง โดยผลจากการผ่าตัดในครั้งนั้นทำให้ทราบว่าตนเองมีพังผืด มีก้อนเนื้องอกเล็กๆ เกาะบริเวณผนังมดลูก มดลูกคว่ำ ท่อรังไข่ตัน 1 ข้าง เกิดจากโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ หรือศัพท์ทางการแพทย์ เรียกว่า “Endometriosis” ซึ่งเป็นสาเหตุให้ไข่ไม่สามารถผ่านท่อนำไข่ไปฝังตัวในมดลูกได้ ซึ่งเป็นสาเหตุของภาวะมีบุตรยาก
“การผ่าตัดในครั้งนั้น คุณหมอประทีปได้ทำการผ่าตัดท่อรังไข่ที่ตัน เลาะพังผืดและจี้ทำลายเยื่อบุโพรงมดลูกที่เจริญผิดที่ออก หลังผ่าตัดได้รับการฉีดยาเพื่อรักษาโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ต่อเนื่องควบคู่กันไปอีก 6 เข็ม เป็นระยะเวลาทั้งหมด 6 เดือน รอบเดือนก็ยังไม่มีต่อไปอีก 3 เดือน (รวมระยะเวลาไม่มีรอบเดือน 9 เดือน) รวมเบ็ดเสร็จการรักษาในครั้งนี้ 1 ปีเต็ม ขณะที่นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล คุณหมอได้เข้ามาเยี่ยมและพูดว่า “ต่อไปนี้หนูจะไม่ต้องเสียเงินอีกมากมายแล้ว หนูจะมีลูกเองได้” หลังจากนั้นได้ทำตามคำแนะนำของคุณหมอในการมีเพศสัมพันธ์ในช่วงที่มีไข่ตก โดยมีสามีเป็นกำลังใจสำคัญในการก้าวผ่านทุกช่วงเวลา และเขาก็ปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณหมออย่างเคร่งครัด
“ยังจำวันนั้นได้ดี ที่สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น วันนั้นมีอาการเวียนศีรษะและหงุดหงิด จึงแจ้งกับเจ้านายว่า วันนี้อย่าเรียกใช้ “ต้อง” เลย พอกลับบ้านสามีก็ซื้อชุดตรวจการตั้งครรภ์มาให้ตรวจ ซึ่งตัวเองก็ไม่คิดว่าจะตั้งครรภ์ ปรากฏว่า ผลทดสอบออกมาเป็น “บวก” ในใจคิดว่าทำไมถึงง่ายดายขนาดนี้ เพราะ ที่ผ่านมาซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์มากว่า 50-60 กล่อง แต่ก็ไม่เคยประสบความสำเร็จ
“จากการรักษาในครั้งนั้นไม่ใช่แค่เพียงการรักษาอาการทางร่างกายเท่านั้น คุณหมอประทีปยังให้กำลังใจให้เราต่อสู้ไป และไม่หมดหวังอีกด้วยค่ะ และหากไม่ได้รับการรักษาจากคุณหมอประทีปใน วันนั้น...วันที่ครอบครัวของตนเองเฝ้ารอ...วันที่จะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นคงไม่มีวันมาถึง สุดท้ายต้องขอขอบคุณคุณหมอมากๆ ค่ะ และขอฝากถึงคุณแม่ที่มีบุตรยากทุกคนว่า ควรขอคำปรึกษา และเข้ารับการตรวจรักษาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ เพื่อจะได้ทราบสาเหตุที่แท้จริง พร้อมทั้งรับการรักษาที่ต้นเหตุ เพื่อประหยัดเวลาและค่าใช้จ่าย อีกทั้งควรให้ความสำคัญและสังเกตสุขภาพของตนเองตั้งแต่เริ่มมีอาการผิดปกติ อย่าปล่อยปละละเลย เพราะไม่ว่าการรักษาจะใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยเพียงใดก็ตาม หากร่างกายเราอ่อนแอ ไม่สมบูรณ์และแข็งแรง เทคโนโลยีทันสมัยแค่ไหนก็คงไม่สัมฤทธิ์ผล”
จากวันนั้นผ่านไปเกือบ 4 ปี จิ๊กซอว์ตัวน้อยๆ “น้องแตงโม” ผลลัพธ์จากความรักและการรอคอย ได้ถูกหล่อหลอมและเติมเต็ม “ครอบครัวศรีชนรัตน์” นำความสุขและความรักมาสู่ครอบครัวได้อย่างแท้จริงและสมบูรณ์แบบ
- ความในใจของคุณพ่อ พันธ์ศักดิ์ ศรีชนรัตน์
- “ผมปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณหมอมาโดยตลอด ไม่น่าเชื่อ...สิ่งที่เฝ้ารอ และรอคอยมานานก็เป็นความจริง...เธอได้ตั้งครรภ์น้อยๆ แล้ว จนเวลาผ่านไป...10 เดือน เธอก็ได้ให้กำเนิดเจ้าตัวน้อยที่ผมรอมานาน...”แตงโม” คือ ชื่อของลูกสาวผมครับ เธอถอดแบบเหมือนผมเกือบทุกอย่างแม้กระทั่งนิ้วชี้ของนิ้วเท้าซึ่งจะยาวกว่านิ้วอื่นๆ...และนี่คือรางวัลแก่คนช่างฝันที่ทะเยอทะยาน และทำความฝันนั้นให้เป็นจริงครับ
“ผมอยากบอกและแนะนำสำหรับผู้ที่มีบุตรยากสำหรับผู้ชายว่า...อย่าท้อแท้ครับ ดูครอบครัวผมเป็นตัวอย่าง แต่งงานตั้งแต่ปี 2541 กว่าจะมีลูกได้ก็ปี 2548 รวมที่รอคอยมายาวนานกว่า 7 ปี ถึงระหว่างทางจะมีท้อแท้บ้าง แต่ผมไม่เคยสิ้นหวัง ขอบคุณคุณหมอประทีมที่ช่วยสานฝันให้เป็นจริง และผมจะขอเป็นอีกหนึ่งในกำลังใจให้กับทุกครอบครัวที่กำลังประสบปัญหามีบุตรยากครับ”